Historia Achillesa Davenporta czyli Mętora Connora (Ratonhnhake:tona) Kenweya
Wczesne życie
Achilles urodził się w 1710 roku na Karaibach. W połowie lat
trzydziestych XVIII wieku został przyjęty do bractwa asasynów i stał się
ostatnim uczniem wyszkolonym przez słynnego mentora Ah Tabai'a.
Współpraca z Johnem de la Tour
W 1740 roku Ah Tabai podjął decyzję o wysłaniu Achillesa do kolonii amerykańskich
w celu założenia tam bractwa. Davenport z niechęcią opuścił więc
Karaiby i przybył do Ameryki. Tam spotkał innego asasyna wysłanego w
podobnym celu co on – Johna de la Tour. Obaj postanowili nawiązać ze sobą współpracę.
W 1744 roku Achilles i John udali się do Quebecu, aby odszukać Mathieu Leveillego, niewolnika posiadającego wiedzę na temat Pierwszej Cywilizacji. Po przybyciu na miejsce dowiedzieli się jednak, że Mathieu nie żyje od jakiegoś czasu.
Zaraz potem Achilles i John natrafili na aukcję niewolników, gdzie de la Tour kupił młodą niewolnicę o imieniu Abigail.
W 1745 roku John i Achilles natrafili na ślad Nicolasa Courta – hermetysty
i znawcy mitologii Indian. Liczyli, że pomoże im on odnaleźć
pozostałości po Prekursorach. Udając pana i niewolników, asasyni wraz z
Abigail dostali się do miasta Louisbourg i rozpoczęli poszukiwania
Nicolasa. Wtedy nastąpił atak Brytyjczyków.
Achilles i John ruszyli do walki. Po pewnym czasie de la Tour
powiedział Davenportowi, żeby założył bractwo w koloniach i ostrzegł
przed zagrożeniem ze strony templariuszy. Następnie wręczył mu swoje szaty asasyna i rzucił się samotnie w wir walki, aby dać czas Abigail i Achillesowi na ucieczkę.
Tworzenie bractwa kolonialnego
Po śmierci Johna Achilles postanowił poświęcić się całkowicie w
tworzeniu bractwa kolonialnego. Początkowo zajął się rekrutacją członków
nowo utworzonego bractwa. Jeszcze w 1743 roku wciągnął w szeregi
asasynów Liama O'Briena, który potem pomógł mu w szukaniu nowych
uczniów. Zaraz potem do bractwa przystąpili: Louis-Joseph Gauthier,
kawaler de la Vérendrye, Kesegowaase, Hope Jensen i w końcu Shaya
Cormaca. Później, gdy kolonialni asasyni byli już dosyć silni,
potrzebowali stałej bazy, dlatego Achilles założył w Massachusetts swoją
własną posiadłość,
która od tej pory pełniła funkcję głównej siedziby kolonialnego bractwa
asasynów. Dla samego mentora posiadłość ta stała się domem, w którym
mieszkał wraz z Abigail, z którą zaraz potem się ożenił i spłodził syna
Connora.
W 1752 roku do posiadłości Davenporta przybył członek karaibskiego bractwa asasynów Adéwalé,
którego Achilles znał jeszcze z czasów, gdy obaj szkolili się u Ah
Tabai'a. Adéwalé przekazał kolonialnemu mentorowi wtedy, że templariusze
wykradli przywódcy asasynom na Karaibach Mackandalowi, starożytne artefakty – Puzdro i Manuskrypt. Adéwalé wspomniał także o trzęsieniu ziemi w Port-au-Prince, które wywołał jeden z asasynów Mackandala. Achilles obiecał, że odnajdzie artefakty.
W tym samym roku spotkał się w Dolinie rzeki z Shayem Cormacem, któremu rozkazał zamordować templariusza Waszyngtona,
który ukradł asasynom Puzdro i Manuskrypt. Shay wykonał to zadanie, ale
templariusz zdołał przekazać swoim podwładnym artefakty.
W 1754 roku Abigail i Connor, ku rozpaczy Achillesa zmarli na
tyfus. Po ich śmierci Davenport skupił się całkowicie na poszukiwaniu
artefaktów, które w końcu zdobył Shay. Razem z Benjaminem Franklinem, Hope i Cormac uruchomili Puzdro, z którego odczytali, że świątynia Prekursorów znajduje się w Lizbonie. Achilles postanowił więc wysłać tam Shaya, by zbadał ją i odzyskał znajdujące się w niej Rajskie Jabłko.
Upadek bractwa
Po powrocie z Lizbony, Shay był wściekły na Achillesa, gdyż świątynia w rzeczywistości wcale nie zawierała Rajskich Jabłek, ale artefakty,
których naruszenie może doprowadzić do wielkich zniszczeń. Takiego
zniszczenia dopuścił się przez przypadek Shay w Lizbonie, za co miał
pretensję do Achillesa, gdyż to on go tam wysłał. Mentor nie chciał
jednak w to uwierzyć.
Tego samego dnia Shay próbował wykraść z posiadłości Manuskrypt.
Przyłapał go jednak Achilles. Asasyni zaczęli ze sobą walczyć. W końcu
Shay odepchnął mentora i uciekł przez okno. Davenport przywołał innych
asasynów do pomocy, którzy ostatecznie złapali Cormaca tuż nad
przepaścią. Ten jednak nie chciał oddać Manuskryptu, w wyniku czego
został postrzelony przez jednego z asasynów, co doprowadziło, że Shay
spadł razem z Manuskryptem do rzeki. Achilles i jego asasyni uznali go
więc za zmarłego, a Manuskrypt za zaginiony.
Wkrótce potem do Achillesa doszła wiadomość, że Shay przeżył
upadek i przystąpił do templariuszy. Achilles wyznaczył więc swojego
byłego ucznia jako cel bractwa. Następnie asasyni postanowili odzyskać
Manuskrypt. Z tego powodu Liam i Kesegowaase przypuścili atak na Albany.
Tam, ten drugi został zamordowany przez Shaya, ale Liamowi udało się
odebrać templariuszom Manuskrypt i przekazać go Achillesowi.
W 1759 roku szala zwycięstwa w trwającej już pięć lat wojnie siedmioletniej zaczęła się przechylać na stronę Brytyjczyków i wspierających ich templariuszy. Tymczasem asasyni walczący po stronie Francuzów
stracili już większość swoich ludzi. Mimo to Hope z pomocą Benjamina
Franklina po raz kolejny udało się uruchomić Puzdro. Tym razem
wskazywało ono, że świątynia Prekursorów znajduje się w Arktyce.
Achilles i Liam udali się tam ostatecznie w 1760 roku. Gdy już dotarli, weszli do świątyni i odnaleźli Fragment Edenu.
Gdy Liam chciał go dotknąć, Achilles powstrzymał go, zauważając, że
Shay miał jednak rację z tym, że świątynia wcale nie zawiera Rajskich
Jabłek. Wtedy do pomieszczenia weszli templariusze Cormac i wielki mistrz Haytham Kenway.
Shay powiedział wtedy Achillesowi, że tego wszystkiego można było
uniknąć. Mimo to Liam rzekł, że Cormac jest zdrajcą i musi umrzeć.
Następnie wyjął pistolet, by zastrzelić templariusza, ale powstrzymał go
Achilles, który przez przypadek popchnął go na artefakt, który
doprowadził wtedy do trzęsienia ziemi. Achilles zaczął uciekać. Haytham
widząc to rzucił się za nim w pogoń. Gdy obaj dotarli na brzeg, zaczęli
ze sobą walczyć. Templariusz okazał się lepszy i gdy już miał zadać
leżącemu Achillesowi śmiertelny cios, powstrzymał go Shay, który
wcześniej stoczył zwycięską walkę z Liamem. Cormac powiedział
Haythamowi, że Achilles to teraz mentor bez uczniów, więc nie jest już
groźny, a po za tym wie już do czego mogą doprowadzić Fragmenty Edenu,
dzięki czemu może przekazać tą informację innym asasynom, którzy bez
niego mogliby dalej poszukiwać świątyń Prekursorów. Haytham dał się
przekonać swemu podwładnemu, ale mimo to wyjął pistolet i strzelił
Achillesowi w nogę, paraliżując go.
Wkrótce potem ranny Achilles powrócił do swej posiadłości i
mieszkał w niej samotnie przez dziewięć lat, podczas gdy templariusze
przejmowali władzę nad koloniami.
W 1769 roku Achillesa odwiedził Ratonhnhaké:ton, młody Kanien'keha:ka, prosząc o trening. Achilles ozięble odmówił i odprawił chłopca. Ratonhnhaké:ton jednakże postanowił przespać noc w przyległych do posiadłości stajniach i rano znów spróbować szczęścia pukając do drzwi Achillesa. Achilles znów odmówił, krzycząc na Ratonhnhaké:tona by odszedł, zmuszając w ten sposób Ratonhnhaké:ton by posunął się aż do prób wejścia do posiadłości przez balkon. Achilles nie dał się zaskoczyć i powalił chłopca na ziemię przy pomocy swojej laski i ostrzegł go by lepiej się poddał lub skończy martwy.
Ratonhnhaké:ton wyszedł i ponownie stwierdził, że zanocuje w stajni. W
nocy podsłuchał bandytów, którzy planowali obrabować Achillesa.
Ratonhnhaké:ton walczył dzielnie z bandytami, ale został powalony,
jednak Achilles uratował chłopca zabijając pozostałych rabusiów. Po
pozbyciu się ciał Achilles w końcu pozwala Ratonhnhaké:tonowi wejść do
środka posiadłości, gdzie Ratonhnhaké:ton tłumaczy mu, że został tu
skierowany przez "ducha" by go odnaleźć. Achilles w zamian wyjawia mu
naturę walki pomiędzy bractwem asasynów i zakonem templariuszy.
W piwnicy Achilles pokazuje listę konspiratorów templariuszy do których należą: William Johnson, John Pitcairn, Thomas Hickey, Benjamin Church, Nicholas Biddle, Charles Lee
i wielki mistrz Haytham Kenway, człowiek który był również ojcem
Ratonhnhaké:tona. Achilles zgodził się trenować Ratonhnhaké:tona, pomóc
mu zostać asasynem by ostatecznie zabić templariuszy chcących przejąć
kontrolę nad koloniami.
Po sześciu miesiącach rygorystycznego fizycznego i psychicznego treningu Ratonhnhaké:ton razem z Achillesem wybierają się do Bostonu po materiały do odbudowy posiadłości. Na miejscu Achilles posyła Ratonhnhaké:tona do sklepu, nadając mu nie przyciągające uwagi imię „Connor”. Niedługo po tym Achilles i Connor byli świadkami masakry bostońskiej wszczętej przez Haythama i Charlesa Lee. Connor próbował ją powstrzymać co spowodowało obarczenie go winą za masakrę i stał się poszukiwany. Po tym jak Achilles go zostawił, Connor dał radę zmniejszyć swój rozgłos z pomocą Samuela Adamsa i powrócić do posiadłości.
Achilles i Connor kontynuowali odbudowę posiadłości. Po trzech latach
dalszych treningów i lekcji historii asasynów i templariuszy, okręt
Aquila został odbudowany i gotowy do podróży. Po krótkim szkoleniu
morskim Roberta Faulknera Connor powraca do Achillesa, który w końcu
oficjalnie wita go w bractwie asasynów.
Polowanie na Williama Johnsona
Connor przywdział szaty asasyna, a następnie Achilles pokazał mu jak posługiwać się liną ze strzałką. Później do posiadłości przybył przyjaciel Connora, Kanen'tó:kon, który zawiadomił asasynów, że templariusz William Johnson, chce wykupić od Indian ich ziemię. Connor postanowił więc zabić go. Achilles poradził mu, by odszukał Samuela Adamsa.
Connor kolejny raz powrócił do posiadłości, gdzie Achilles przedstawił mu Benjamina Tallmadge, współpracownika asasynów i szefa wywiadu armii kontynentalnej. Następnie on i Connor wyruszyli znaleźć i zabić Thomasa Hickey. Później Achilles brał udział w ratowaniu Connora, gdy ten został pojmany i prowadzony na szubienicę przez templariuszy.
W trakcie następnych paru miesięcy Achilles i Connor oddalili się od siebie ze względu na różnicę zdań co do sposobu dalszego postepowania. Jednakże w końcu Connor przeprasza Achillesa za wcześniejsze gorzkie słowa, a ten ostrzega go, by nie poddawał się bezmyślnie emocjom, które mogą go zwieść.
Ostatnie dni
W 1781 Achilles był już zbyt stary i przykuty do łóżka. Poprosił
Connora by ten przyniósł mu jego szaty ukryte w jaskini pod
posiadłością, ponieważ sam był zbyt słaby by tego dokonać. Connorowi się
udaje, a Achilles tłumaczy mu, że szaty te należały wcześniej do
kolonialnego asasyna Johna de la Tour, który przekazał je Achillesowi.
W związku z wybuchem Wielkiego Pożaru w Nowym Jorku Achilles prosi Connora o odzyskanie obrazu ze spalonych szczątek jego domu w Nowym Jorku. Connor powraca, jednak Achilles decyduje nie odsłaniać i nie wieszać obrazu zanim nie nadejdzie odpowiedni czas.
Śmierć
Achilles wkrótce umiera we śnie. To Connor odkrywa ciało wraz z
notatką adresowaną do niego. Achilles przeprasza w niej, że nigdy
porządnie się z nim nie pożegnał i podziękował Connorowi za jego wiarę w
Bractwo i jego misję. Achilles wyraził również dumę i wdzięczność w
stworzoną przez Connora społeczność Osady, dającą mu nadzieję na
przyszłość Ameryki i jej ludzi.
Pogrzeb ma miejsce na wzgórzu za Posiadłością z widokiem na morze, obok nagrobków jego żony i syna. Na pogrzebie zjawili się mieszkańcy Osady. Kiedy inni kładli kwiaty na trumnie, Connor położył pióro symbolizujące ich więź jako asasynów.
Connor odziedziczył szaty Achillesa, powiesił portret jego rodziny na
ścianie posiadłości i odwiedzał później grób Achillesa mając nadzieję,
że ten odnalazł spokój i że jeszcze kiedyś się spotkają.
Jego uczniami byli sławni asasyni tacy jak: Liam O'Brien, Kesegowaase, Hope Jensen, Louis-Joseph Gauthier, Shay Cormac i Ratonhnhaké:ton.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz