Kolejna czensici ,,Czystość Krwi'' czyli kontynuacja ,,Sindicato Viktoria'' pojawi sie za  tydzień gura 2 tygodnie liczonc od dzisi  

Życie .Przygoda i Smierci Assassyna Adéwalé

 

Wczesne życie i poznanie Edwarda Kenwaya 

Urodził się jako niewolnik w Trynidadzie, a od najmłodszych lat pracował na plantacji cukru. Udało mu się zbiec, lecz przeszkadzało mu życie uciekiniera.
Jedyna pewna okazja do ucieczki pojawiła się w 1708 roku. Wtedy piraci najechali plantację, na której Adéwalé pracował. Zamiast uciec czy bronić się, niewolnik zaczął pomagać piratom w ich grabieży. Początkowo byli zaskoczeni, lecz później przyjęli go do swojej załogi.

Adéwalé żeglował z tą załogą przez kilka lat, ucząc się przy okazji umiejętności wymaganych dla piratów. W 1715 roku jego statek utknął na mieliźnie u wybrzeży Hawany i został schwytany przez władze hiszpanskie. Te zadecydowały, by wysłać więźnia do Hiszpanii, gdzie miał być tłumaczem. Wysłali go tam wraz z flotą skarbów, na której był współwięźniem Edwarda Kenwaya.

Pirat ten także miał być wysłany do Hiszpanii. Razem uwolnili się z łańcuchów, a potem obezwładnili pilnujących ich strażników. Postanowili uwolnić innych piratów uwięzionych we flocie.

Adéwalé i Edward wybrali słabybryg do ucieczki. Nosił on dumną nazwę El Dorado. Podczas ich ucieczki, zostali zaatakowani przez huragan. Ostatecznie udało im się uciec i postanowili, że odtąd razem będą żeglować na Morzu Karaibskim.  

Życie pirata

Edward: „To prawda większość tych ludzi nie zaakceptowałaby w tobie kapitana. Jakaż zatem zacna funkcja wynagrodziłaby ci tę niesprawiedliwość.”

Adéwalé: „Mogę być twoim kwatermistrzem. Nikim mniej.”

―Edward i Adéwalé dyskutują nad swoimi rolami na Kawce

 

 

 Po przywłaszczeniu sobie brygu, którym Adéwalé i Edward uciekli, ten drugi nazwał okręt Kawką. Były niewolnik został kwatermistrzem. Obaj popłynęli do Nassau, miasta, które było siedzibą piratów podczas złotej ery piractwa. Adéwalé spotkał tam Benjamina Hornigolda, Edwarda Thatcha i Jamesa Kidda.

Dołączenie do zakonu asasynów 

Edward: „Czy wyruszamy w kierunku... Odchodzisz?”

Adéwalé: „Tak, Edwardzie. Obowiązek wzywa mnie gdzie indziej. Gdy twe serce i twój umysł będą już gotowe, nie wahaj się odwiedzić asasynów. Wtedy zrozumiesz...”

―Adéwalé porzucający rolę kwatermistrza na Kawce

 

 Adéwalé po raz pierwszy zetknął się z zakonem asasynów na Tulum, gdy na pokładzie Kawki pożeglował w to miejsce z Edwardem. Widział w nich osoby, które walczą ze złem większym od siebie, co bardzo szanował.

Na Tulum powrócił dopiero w 1720, gdzie, po rozmowie z mentorem karaibskiego rytu zakonu asasynów, dołączył do zakonu skrytobójców. Adéwalé stał się uczniem samego Ah Tabai'a i rozpoczął poszukiwania swojego byłego kapitana.

Kilka miesięcy później do Tulum dotarła wiadomość, iż Edward Kenway został aresztowany i zesłany do więzienia w Port Royal razem z asasynką Mary Read oraz Anne Bonny. Adéwalé pomógł Ah Tabai'owi w planowaniu uratowaniu tej trójki. Niestety podczas misji ratunkowej zmarła Mary, która cierpiała na chorobę poporodową. Adéwalé następnie udał się do Kingston, by odzyskać statek kapitana Kenwaya. Po odstawieniu Kawki jej długoletniemu właścicielowi, były kwatermistrz tego okrętu powrócił na Tulum.

 W 1722 roku, Adéwalé i Ah Tabai wyruszyli do Obserwatorium, gdzie znalazł się także Edward, w celu wyeliminowania wielkiego mistrza karaibskiego rytu zakonu templariuszy, Laureano Torresa y Ayalę. Po przybyciu na miejsce, asasyni dowiedzieli się, iż Laureno został już zabity przez Kenwaya. Następnie Ah Tabai dezaktywował Obserwatorium.

akiś czas później, Adéwalé, Anne, Ah Tabai oraz Edward spotkali się w Wielkiej Inagui, gdzie ten drugi czekał na przypłynięcie statku z jego córką na pokładzie. Podczas rozmowy, Edward oddał swoją kryjówkę we władanie asasynom oraz zobowiązał się do zajęcia się problemem jakim może być Woodes Rogers, który powrócił do Anglii. 

Rozbicie się na San Domingo

Trzynaście lat później, w 1735 roku, Adéwalé został kapitanem brygu Victoire. Otrzymał on zadanie od zakonu asasynów, by wyeliminować admirała templariuszy, którego statek żeglował w pobliżu San Domingo. Adéwalé wypełnił to zadanie i odzyskał przesyłkę templariuszy zaadresowaną do Bastienne Josèphe. Wkrótce po zajęciu wrogiego statku, bryg Victoire został otoczony przez flotę francuską, co zmusiło załogę do ucieczki przez sztorm. Ostatecznie statek zatonął, a jego kapitan rozbił się na San Domingo.

 

 Kilka chwil po przebudzeniu, Adéwalé uratował niewolnicę, którą ścigał jej nadzorca, próbując ją ciąć maczetą. Uratowana kobieta powiedziała asasynowi, gdzie może on znaleźć Bastienne Josèphe. Była ona bowiem madame lokalnego zamtuzu, więc zaprowadzić do niej mógł go każdy "dżentelmen". Po zlokalizowaniu jej, Adéwalé oddał jej paczkę, a ta poleciła mu porozmawiać z Augustinem Dieufortem, którego spotkać można na pobliskiej plantacji. Kontakt ten polecił asasynowi zwerbować 20 maronów, poprzez uwalnianie ich z niewoli

Wspomaganie rewolucji maronów 

Gdy Adéwalé zwerbował dwudziestu Maronów, Augstin polecił mu, by ten przejął statek Experto Crede. Po wykonaniu tego zadania, asasyn zgodził się szkolić Augustina, swojego nowego sternika, w sposobach nawigacji i żeglowania.

 

 o przejęciu statku, Adéwalé poszedł spotkać się z Bastienne, która wysłała go na misję, która polegała na śledzeniu gubernatora Port-au-Prince, Pierre'a de Fayet, by dowiedzieć się, co spowodowało u niego tak nagłe rygorystyczne egzekwowanie Code Noir.

Po infiltracji rezydencji gubernatora, asasyn dowiedział się, iż Pierre wynajął naukowca, Louisa Godina, by ten zapewnił im większą wiedzę geograficzną świata niż mają ową wrogowie. Adéwalé był zainteresowany posiadaniem takiej wiedzy, gdyż asasyni mieliby wtedy przewagę nad templariuszami.

Następnie karaibski asasyn musiał dowiedzieć się, czego Godin szuka w Port-au-Prince, więc w tym celu podsłuchał rozmowę zarządcy portu. Dowiedział się, iż Luis Godin potrzebuje trzech piśmiennych niewolników, którzy robiliby notatki na temat jego geodezyjnej ekspedycji.

Następnie Adéwalé musiał podmienić wykaz ładunków okrętu Godina. Gdy już to zrobił, to trójka jego rekrutów weszła na pokład statku w przebraniu piśmiennych niewolników. Okręt wypłynął z portu, ale asasyn zauważył piratów czyhających na statek. Adéwalé był zmuszony eskortować Luisa Godina. Po powrocie do Bastienne, ta poinformowała go, iż Francuzi żyją w panice i zaczęli przestrzegać godziny policyjnej. Poinformowała go też, że Augustin zlokalizował kolejny statek niewolniczy, którym trzeba się zająć. 

Pogoń za niewolniczym statkiem 

 déwalé płynął za statkiem niewolniczym na swoim Experto Crede. Zniszczył on eskortę statku, lecz jeden z wrogich statków zrobił dziurę w okręcie pełnym niewolników, który zaczął nabierać wody. Asasyn wszedł pod pokład, by uratować niewolników. Udało mu się to, lecz sam został pod pokładem wraz z niewielką grupą niewolników, gdy statek zaczął tonąć.

Adéwalé uciekł z tonącego wraku i przybył na wyspę Cumberland Bay. Tam razem z Augustinem i Bastienne pogrzebali zmarłych niewolników, po czym asasyn oznajmił, iż jego kredo nalega, by de Fayet zginął. Jako argument podał to, że czyn ten da Maronom nadzieję. 

Zabójstwo gubernatora 

 

 W 1737 roku, Adéwalé zinfiltrował posiadłość gubernatora, po czym zabił Pierre'a de Fayet, raniąc jego brzuch maczetą. Po tym zabójstwie, asasyn poszedł się pożegnać z Bastienne, a przy okazji oddał jej w końcu przesyłkę, którą trzymał w swoim posiadaniu przez dwa lata, czekając na znak, że może jej zaufać. Przyrzekł jej, że po powrocie do bractwa, będzie się starał pomóc niewolnikom. Wykorzysta do tego wszystkie swoje możliwości i mądrość swojego kreda czy pomoc sojusznika. Po tych słowach wyszedł z zamtuzu i wypłynął z Port-au-Prince. 

Późniejsze życie i śmierć

Adéwalé: „Służyłem pod twoim ojcem, Haytham. Spaliłby się ze wstydu, gdyby zobaczył, kim się stałeś.”

Haytham: „Doprawdy? Nie sądzę, żeby mój ojciec wiedział, co to wstyd.”

―Rozmowa Haythama i Adéwalé na temat Edwarda

 

 Jakiś czas później, Adéwalé wrócił do Port-au-Prince, gdzie Bastienne zaszła z nim w ciążę i urodziła mu syna – Babatunde Josèphe, którego asasyn wyszkolił według nauk bractwa.

W 1751 roku Port-au-Prince nawiedziło trzęsienie ziemi spowodowane działaniem niebezpiecznego mechanizmu Pierwszej Cywilizacji, który został uruchomiony przez jednego z asasynów mentora Françoisa Mackandala. Templariusze wykorzystali to do ukradnięcia asasynom dwóch artefaktów – Manuskryptu i Puzdra, które zabrali ze sobą do kolonii amerykańskich.

Rok później Adéwalé śledząc templariuszy, przybył do siedziby kolonialnego bractwa asasynów – posiadłości Davenporta i spotkał się z tamtejszym mentorem Achillesem, którego znał jeszcze, gdy obaj szkolili się u Ah Tabai'a. Wyjawił mu wtedy informację na temat trzęsienia ziemi w Port-au-Prince i działaniach templariuszy, którzy odebrali asasynom Puzdro i Manuskrypt. Następnie Achilles przekazał załodze Adéwalé zapasy dla ludności Haiti. Zaraz po tym obaj asasyni pożegnali się i Adéwalé powrócił do Indii Zachodnich.

 

 W 1758 roku Adéwalé powrócił do kolonii, by wziąć udział w bitwie pod Louisbourgiem po stronie Francuzów. Starcie to zakończyło się ich klęską, w wyniku czego asasyn był zmuszony uciec do Doliny rzeki. Tam odnalazł go syn Edwarda i wielki mistrz templariuszy Haytham Kenway i zdrajca asasynów Shay Cormac. Adéwalé próbował pokonać statek templariuszy Morrigan na morzu, ale przegrał i był zmuszony razem ze swoją załogą uciec na ląd, gdzie ostatecznie został zabity przez Shaya. Śmierć Adéwalé przesądziła o klęsce kolonialnych asasynów w starciu z templariuszami.

 KOPNIEC

 

Opowieść o Aveline de Grandpré Afroamyrykanskiej Assasynce 


 
 
Wczesne życie

„Gdy tylko ją zobaczył, padł na kolana. Powiedział, że mu wstyd. Błagał o przebaczenie, że trzymał mnie jako niewolnicę. Przysiągł, że uwolni nas obie.”

―Jeanne, opisująca w swoim pamiętniku reakcje Philippa, na narodziny Aveline

 

Aveline urodziła się w 1747 jako córka Philippa Oliviera de Grandpré i jego afrykańskiej nałożnicy, Jeanne. Z zagwarantowaną wolnością po narodzinach, Aveline dorastałą w przyjaznym i czułym środowisku, chroniona przez pieniądze ojca i jego wpływy w mieście. Mimo, że ojciec w 1752 poślubił Madeleine de L'Isle, Aveline i jej matka nadal mogły przebywać w posiadłości de Grandpré.
W 1759, gdy Aveline towarzyszyła matce w mieście, Jeanne tajemniczo zniknęła, po tym jak Aveline puściła jej rękę, w pogoni za kurczakiem. Po nieudanej próbie schwytania zwierzęcia, chodź goniła go dobry kawałek, Aveline znalazła się przypadkowo na aukcji niewolników. Po szybkim rozeznaniu, Aveline umknęła w boczne alejki, unikając wzroku handlarzy i szukając matki. Gdy myślała, że ją znalazła, okazało się, że to inna kobieta, ubrana tak samo jak Jeanne.
Ta pomyłka ściągnęła uwagę strażników i pomimo krzyków dziecka za matką, Aveline została złapana przez handlarzy, którzy omyłkowo wzięli ją za dziecko na sprzedaż. Wkrótce po tym, zbiegły niewolnik o imieniu Agat uwolnił ją i wprowadził do bractwa asasynów, stając się jej mentorem.
 

Zabójstwo gubernatora d'Abbadie 

„Zakon... to... nasza... przyszłość. Za... Templariuszy... kolonie... będą... wciąż... francuskie.”

―Ostatnie słowa gubernatora d'Abbadie

W 1765, Aveline odkryła, że templariusz,Rafael Joaquín de Ferrer pracuje z gubernatorem Luizjany Francuskiej,Jean-Jacquesem Blaiseem d'Abbadie , w biznesie niewolniczym. Aveline przebrała się za niewolnicę i zinfiltrowała posiadłość gubernatora podczas bankietu.

Po podsłuchaniu konwersacji gubernatora i de Ferrera, Aveline dowiedziała się o umowie, przez którą d'Abaddie pozostanie gubernatorem, jeśli zapewni przekazanie kolonii do templariuszy i zaopatrzy de Ferrera w pracowników, do tajnej operacji templariuszy w Meksyku. Aveline zabiła gubernatora, który w swoich ostatnich słowach twierdził, że templariusze zachowają w kolonii wpływy francuskie.

Konflikt na Bayou 

„Głęboko na Bayou, niebezpieczny oszust zapuszcza korzenie [...] Kim jest ten oszust i z kim współpracuje? Tego musisz się dowiedzieć..”

―Agat, informujący Aveline o przybyciu oszustów na Bayou

 

Następnego roku, Aveline badała Bayou w Luizjanie, poszukując człowieka podszywajacego się pod zmarłego François Mackandala, asasyna i mentora Agata. Korzystając z pomocy przemytników, Roussillona i Élise Lafleur, Aveline

przemierzała Bayou poszukując ludzi Mackandala. Po wyeliminowaniu obu obozów podwładnych, Aveline i Élise dowiedziały się o "świętej ceremonii", którą Mackandal zamierza przeprowadzić w wigilię Nocy Świętojańskiej. W dzień ceremonii obie kobiety spotkały się w San Danje z miejscowym szamanem który przekazał Aveline antidotum na truciznę którą posługuje się fałszywy Mackandal. Następnie za pomocą kajaków przemieściły się na miejsce ceremonii Gdzie podsłuchały rozmowę De Ferrera i Mackandala którego prawdziwe imię brzmiało Baptiste. Elisé odwróciła uwagę strażników aby Aveline mogła przedostać się dalej. Podczas ceremonii trafiła Baptiste z dmuchawki na co on odpowiedział tym samym. Na oboje trucizna nie zadziałała tak jak powinna. Baptiste wysłał swoich ochroniarzy by rozprawili się z asasynką lecz ta była silniejsza. Po nieudanej próbie pozbycia się jej Baptiste sam stanął do walki którą przegrał. W ostatnich słowach stwierdził że to nie on jest zdrajcą za którego uważa go dziewczyna tylko Agaté. 

 

 

 Problemy w Nowym Orleanie

W 1768 roku Aveline dowiedziała się że de Ferrer przebywa na terenie miasta. Ponadto sytuacja zaczynała się pogarszać w dziwny sposób znikali niewolnicy i najbiedniejsi mieszkańcy. Asasynka chciała wydobyć informacje o tym od Carlosa Domingueza który jak wiedziała przewoził towary dla templariuszy. Niestety Dominguez nie był w stanie udzielić jej żadnej informacji. Na ulicach miasta ustawiono wtedy barykady a mieszkańcy buntowali się przeciw Hiszpanom których obwiniali za zniknięcia ludzi.

Aveline uczestniczyła w walkach na ulicach i wraz z Géraldem swoim asystentem próbowali dociec jaki cel ma porywanie niewolników. Gérald urządził dla Aveline jej kwaterę asasyna i podarował nową broń Parasol z dmuchawką. W międzyczasie asasynka przeszkodziła swojemu rywalowi panu Bouché który oczerniał ich kawę bo sam stracił wszystkich niewolników i był na skraju bankructwa. Aveline i Gérald naradzili się i postanowili że ta jeszcze raz uda się na tereny zalewiska tym razem by zbadać sprawę niewolników.   



Prawdo podobnie pojawi sie  dryga czensici tego oowiadania

 

DZISI JESZCZE JEDNO POJAWI SIE OPOWIADANIE TYM RAZEM DOTYCZONCA Aveline de Grandpré, CZYLI JAK PEWNIE WIADOMO DZZIEWCZYMY CONNORA  OPOWIADANIE POJAWI SIE O  16:30 ZAPRASZAM O PRZYCZYTA

Życie Oraz Wiara  Blizniaków Assassynów

Evie Frye i Jacoba Frye

Choć Evie jest starsza od swego brata-bliźniaka Jacoba o zaledwie kilka minut, oboje są niemal całkowitymi przeciwieństwami. Jacob jest brutalny i uparty, Evie cechuje cierpliwość. Evie planuje, patrzy na czekające ją zadanie pod różnymi kątami, by zapewnić sobie największe szanse na sukces. Nigdy nie zostawia niedokończonych spraw. Jednakże czasem jej ostrożna natura zaczyna przeszkadzać. Evie mogłaby prawdopodobnie pozwolić sobie, by myśleć trochę mniej, tak jak Jacob powinien czasem coś lepiej przemyśleć.  Bliźnięta Frye często muszą znaleźć kompromis, ponieważ każde z nich ma swe słabości, ale razem stanowią siłę, z którą należy się liczyć.

 

Wierna Asasynom

 

 

Evie Frye głęboko wierzy w nauczanie Zakonu Asasynów i chce wykorzystać zdobyte umiejętności przeciwko templariuszom. Jacob uważa, że drogą do zwycięstwa z templariuszami jest gang Rooks, dzięki któremu uda się pozbawić ich władzy. Podczas gdy Jacob wykonuje osobistą misję, Evie zbiera informacje, gdzie został ukryty Fragment Edenu znany jako Całun - niewiarygodnie potężny i tajemniczy artefakt, który nie może wpaść w niepowołane ręce.

Na demie  Gamescomu pokazano, że owe niepowołane ręce należały do Lucy Thorne. Ta znakomita templariuszka (a zatem cel Evie) jest harda i zbyt pewna siebie. Właściwie wy też możecie poczuć się zbyt pewni, jeśli zdobędziecie dość wpływu, by z powodzeniem zająć Tower of London podczas poszukiwania Całunu.

Evie chce znaleźć Całun przed Lucy, a najlepszy sposób na zapewnienie sobie sukcesu to wyeliminowanie Lucy.

 

Do tanga trzeba dwojga 

 

Dwójka ta, choć bardzo różni się od siebie, tworzy razem idealnego asasyna. Choć ich sposoby działania są zupełnie inne, ich cele są takie same. Stawiając czoła wyzwaniom, oboje zdają sobie sprawę, że potrzebują siebie wzajemnie.

Evie nie kieruje się emocjami. Działa w sposób zorganizowany, precyzyjnie realizuje swe plany, i lepiej nie wchodzić jej w drogę, bo kiedy zacznie działać, staje się zabójcza. Evie i Jacob mają wszystkie umiejętności, dzięki którym mogą zostać Mistrzami Asasynów. Gdy uczą się, jak ze sobą współpracować jako bliźnięta, stają się potężną siłą.

Jacob ma podejście "miejmy to za sobą. Zbiorę chłopaków i zakończymy sprawę". Evie, z drugiej strony, widzi Londyn i wszystko, co otacza miasto, jako polityczną sieć, którą należy zbadać. Musi zrozumieć sytuację, zanim zacznie działać. Oczywiście, to wywołuje zażarte dyskusje między rodzeństwem. Ale różnice między nimi sprawiają, że oboje wzajemnie się uzupełniają.