Elise de la Serre Ukochana Arna Viktora Doriana

Wczesne życie

Élise urodziła się w roku 1768 w Wersalu. Już od najmłodszych lat była ćwiczona w szermierce na rozkaz matki przez jej przyjaciela – Fredericka Weatheralla.

W 1775 roku mała la Serre była na zakupach w Paryżu wraz ze swoją matką. W drodze powrotnej zostały one napadnięte przez dwóch nieznanych mężczyzn. Żona wielkiego mistrza zdołała obronić swą córkę przed napastnikami, zabijając jednego z nich. To wydarzenie skłoniło ją i jej męża do wyjawienia Élise, że są oni templariuszami i że ona też nim kiedyś będzie, a po śmierci ojca zostanie wielką mistrzynią.

Rok później, Élise była razem ze swym ojcem w pałacu wersalskim. Tam spotkała małego chłopca imieniem Arno. Gdy dzieci się bawiły, ojciec chłopaka – Charles Dorian – został zamordowany przez templariusza Shaya Cormaca, w wyniku czego ojciec dziewczynki przygarnął go i zaczął wychowywać jak własnego syna.

W 1778 roku matka Élise umarła. Młoda de la Serre bardzo przeżyła jej śmierć. Zaraz potem została wysłana do szkoły w Maison Royale.

Trenująca Élise

Mała Élise

Pobyt w Anglii 

W 1788 roku w Maison Royale, Élise odwiedził pan Weatherall, który powiedział jej, że wpadł na trop człowieka, który chciał zabić ją i jej matkę. Nazywał się Bernard Ruddock i kiedyś należał do wrogiemu zakonowi templariuszy bractwa asasynów, ale został z niego wydalony. Oprócz tego pochodził z Anglii i prawdopodobnie przebywał teraz gdzieś na terenie swojej ojczyzny. Élise chciała tam jechać z Weatherallem, ale ten się nie zgodził.

Ostatecznie Élise opuściła Maison Royale, by w pojedynkę udać się do Anglii. Wypłynęła do Dover na pokładzie statku przemytnika Byrona Jacksona, który wcześniej uratował ją przed bandytami. Oprócz tego de la Serre uwolniła z niewoli kobietę imieniem Hélène, która została jej służącą.

Po dwóch dniach rejsu Élise i jej służąca dotarły w końcu do Dover. Następnie udały się do posiadłości rodziny angielskich templariuszy – Carrollów, w której przebywał pan Weatherall. Tam Carrollowie zaproponowali Élise, że znajdą Ruddocka pod warunkiem, że wykona ona dla nich pewne zadanie. Tym zadaniem było wykradzenie kobiecie imieniem Jennifer Scott listów wielkiego mistrza kolonialnych templariuszy Haythama Kenwaya. Posługując się fałszywym nazwiskiem i imieniem, Élise udała się do domu Jennifer. Ta jednak stroniła od towarzystwa, dlatego de la Serre musiała czekać kilka dni, zanim ta się z nią spotkała. Gdy jednak to nastąpiło, okazało się, że Scott odkryła prawdziwą tożsamość Élise. Nie zabiła jej jednak, ale dobrowolnie dała listy, po które przyjechała.

Następnie Élise powróciła do posiadłości Carrollów. Tam dowiedziała się, że znaleźli oni Ruddocka. Odkrywszy miejsce jego pobytu, de la Serre udała się do niego, by zdążyć przed Carrollami, których podejrzewała o to, że chcą go zabić, aby zataić prawdę o zleceniodawcy zamachu na nią i jej matkę.

Przybywszy do karczmy, w której znajdował się Ruddock, Élise ostrzegła go przed Carrollami, w wyniku czego ten uciekł. Następnie do pokoju, w którym znajdowała się dziewczyna, weszli Carrollowie i pan Weatherall. Doszło da walki, w czasie której Élise zabiła córkę państwa Carrollów. Zaraz po tym, razem z rannym panem Weatherallem uciekła przed nimi i opuściła Anglię. 

Powrót do Francji 

Po powrocie do Francji, Élise wróciła do szkoły w Maison Royale. W tym czasie doktor, leczący pana Weatheralla, był zmuszony amputować mu nogę. Zaraz potem de la Serre znów wpadła na trop Ruddocka, który posługiwał się nazwiskiem Mowles. Élise uratowała go, gdy ten miał zostać powieszony w jednej z francuskich wiosek. Następnie zagroziła mu, że jeśli nie znajdzie człowieka, który zlecił zabójstwo jej i jej matki, odszuka i zabije go. 

Śmierć ojca

Pocałunek Élise i Arna

W maju 1789 roku, Élise powróciła do swojego rodzinnego miasta – Wersalu. Tam odbyła się ceremonia przyjęcia jej do zakonu templariuszy. Przeprowadził ją wielki mistrz rytu paryskiego i ojciec Élise – François. Wkrótce potem nowo przyjęta templariuszka spotkała się ze swoim ukochanym, a wcześniej przybranym bratem – Arnem. Podczas gdy para się całowała, po chłopaka przyszli strażnicy. Élise zdołała ich jednak zatrzymać, dzięki czemu Arno uciekł przez okno. Następnie de la Serre usłyszała jak strażnicy krzyczą, że jej ojciec został zamordowany. 

Wybuch rewolucji 

Po śmierci ojca, Élise zamieszkała w swojej posiadłości w Paryżu. W lipcu 1789 roku była świadkiem zburzenia Bastylii przez wściekły lud Francji. Miała nadzieję znaleźć Arna, który został tam uwięziony za zabójstwo pana de la Serre, co jednak nie było do końca prawdą. Élise widziała go, jak ucieka razem z asasynem imieniem Pierre Bellec. Dziewczyna krzyczała do niego, ale nie usłyszał. Następnie de la Serre wróciła do swego domu. Zastała w nim porozrzucane rzeczy i dwóch pijanych mężczyzn. Gdy szukała listów Haythama Kenwaya, ci sami pijani mężczyźni okazali się agentami wynajętymi do jej zabicia przez rodzinę Carrollów. Élise zdołała się przed nimi jednak obronić. Zaraz po tym do domu wszedł Ruddock. Wyjawił on, że człowiekiem, który mógł zlecić zabójstwo jej matki może być niejaki Król Żebraków.

Élise rozmawia z Arnem

Wkrótce potem Élise odwiedził Arno. De la Serre była na niego wściekła, gdyż nieświadomy zagrożenia, nie dostarczył listu do jej ojca, który zawierał ostrzeżenie przez zamachem na jego życie. Chłopak próbował się tłumaczyć, ale Élise nie chciała go słuchać i kazała mu wyjść.

Zamach 

 

Po wielu dniach spędzonych w swojej posiadłości w Paryżu, Élise odwiedził pan Weatherall, który pomógł jej stanąć na nogi. Następnie oboje doszli do wniosku, że należy zająć się sprawami zakonu, gdyż po śmierci ojca, Élise była już oficjalnie wielką mistrzynią. Zorganizowali więc spotkanie templariuszy w hotelu na Wyspie Świętego Ludwika. Élise udała się tam razem z innym templariuszem imieniem Jean Burnel. Gdy dotarli na miejsce zostali zaatakowani przez nieznanych ludzi. Burnel zginął, a Élise cudem uniknęła śmierci skacząc z mostu na pokład statku.

Współpraca z Arnem 

Następne miesiące de la Serre spędziła w posiadłości w Wersalu, gdzie opiekował się nią pan Weatherall i jej służąca – Hélène. W tym czasie doszły ich suchy, że władzę nad zakonem przejął nieznany z imienia i nazwiska wielki mistrz. W końcu w 1791 roku do Élise doszedł list od templariusza imieniem Chrétien Lafrenière, w którym pisał, że pozostaje jej wierny. De la Serre postanowiła się z nim spotkać. Mimo zakazów pana Weatheralla, Élise opuściła Wersal i udała się na spotkanie z Lafrenièrem. Gdy jednak dotarła na miejsce, zastała tam kolejną zasadzkę wrogich jej templariuszy. Z opresji uratował ją Arno, który w tym czasie wstąpił do bractwa asasynów. Razem z nim, Élise udało się uciec napastnikom, a następnie udać się do Café-Théâtre, gdzie miała się spotkać z Arnem.

Arno i Élise przed radą asasynów

Gdy byli już na miejscu, Arno poradził Élise, by zwróciła się o pomoc do asasynów. Ta, mimo początkowych niechęci, zgodziła się. Arno zaprowadził ją więc do kryjówki swego bractwa w Paryżu, w której mieściła się rada asasynów. Kiedy weszli, spotkali się z chłodnym przyjęciem, szczególnie ze strony nauczyciela Arna – Pierre'a Belleca. Mimo to przewodniczący rady asasynów – hrabia de Mirabeau, postanowił wysłuchać, co ma do powiedzenia córka wielkiego mistrza templariuszy, dlatego poradził jej, aby udała się do jego posiadłości. Élise zgodziła się.

Zaraz po wyjściu z kryjówki asasynów, Arno wspomniał o pewnym złotniku imieniem François-Thomas Germain. Élise bardzo to zaskoczyło, gdyż człowiek o takim samym imieniu był przed laty adiutantem jej ojca i został wygnany z zakonu templariuszy za herezje o wielkim mistrzu Jakubie de Molay. Według de la Serre powinien on już dawno nie żyć. Zdziwieni tym faktem, Arno i Élise udali się do jego warsztatu. Tam wpadli w zasadzkę templariuszy. Zdołali się jednak obronić przed napastnikami. Następnie dostali się do tajnego pokoju Germaina. Okazało się, że to on jest teraz wielkim mistrzem zakonu templariuszy, i że to on zorganizował zamach na ojca Élise. Nagle na dachach sąsiednich domów pojawili się snajperzy. Arno poradził więc de la Serre, by udała się do posiadłości Mirabeau. Ta zrobiła jak kazał.

Arno i Élise w domu Mirabeau

Wkrótce potem, dziewczyna przybyła do posiadłości mentora asasynów. Tam zastała go martwego na łóżku. Zaraz po niej przyszedł Arno. Oboje postanowili znaleźć zabójcę hrabiego. Dzięki informacjom otrzymanym przez miejscowego aptekarza, dowiedzieli się, że Mirabeau zabił jeden z asasynów. Udali się więc na miejsce, do którego aptekarz dostarczył truciznę. Tam Arno samotnie udał się na spotkanie ze zdrajcą swojego bractwa. Okazało się, że był nim jego mentor – Pierre Bellec. Asasyni zaczęli ze sobą walczyć. Ich pojedynek był długi i zaciekły, dlatego zaraz potem obaj wpadli do wnętrza budynku, na którym walczyli. Tam Bellec próbował zabić stojącą przy wejściu Élise. Arno widząc to, ostatecznie zabił swojego byłego mistrza.

Następnie Élise i Arno rozpoczęli poszukiwania współpracowników Germaina. W wyniku ich działań śmierć ponieśli m.in. Marie Lévesque i Louis-Michel le Peletier. W końcu odnaleźli wielkiego mistrza na egzekucji króla. Mimo to zdołał on im uciec. Wściekła Élise, obwiniając o to Arna, zakończyła z nim współpracę. 

Śmierć 

W czerwcu 1793 roku, Élise odnalazła Arna w Wersalu. Następnie oboje powrócili do Paryża, w którym władzę przejął współpracownik Germaina – Maximilien de Robespierre. Dzięki ich działaniom, został on w lipcu 1794 roku obalony przez Konwent Narodowy. Élise i Arno wykorzystali to, by go przesłuchać. Ostatecznie Robespierre wyjawił im, że Germain znajduje się w twierdzy Temple.

Arno i martwa Élise

Élise i Arno udali się do Temple, by raz na zawsze pokonać wielkiego mistrza. Odnaleźli go w katakumbach twierdzy. Germain, używający Miecza Edenu, miał nad Arno i Élise przewagę. Mimo to asasyn zdołał zadać mu trzy potężne ciosy. Po ostatnim, moc Miecza Edenu odepchnęła Arna tak, że został on przygnieciony przez rzeźbę. Élise widząc to chciała mu pomóc, ale po zauważeniu, że zabójca jej ojca ucieka, postanowiła ruszyć za nim w pogoń. Po krótkiej walce, de la Serre uszkodziła Miecz Edenu, którego moc spowodowała potężny wybuch, w wyniku czego Élise zginęła.