W Spomnienie Ezioa Auditore

,,Początek nowej wojny"

Po rozmowie z Minerwą po Ezio do Watykanu przychodzi Mario. Obaj asasyni pokonali strażników i wydostają się z Kaplicy. Po drodze Ezio przekazuje Rajskie Jabłko swojemu wujowi. Następnie razem z nim udaje się do Monteriggioni.


Podpoiano : Ezio

,,Poszukiwania przyjaciela''

By uratować przyjaciela rozpoczął poszukiwania cennych dzieł sztuki. Wydobył od Lukrecji Borgii informacje na temat położenia wszystkich pięciu obrazów i odebrał jej jeden z nich. Dwa arcydzieła odzyskał z rąk kupców. Z pomocą Claudii i jej kurtyzan wykradł z wystawy w Castel Sant'Angelo ostatnie malowidła. Po zebraniu wszystkich wskazówek, wyruszył na ratunek Leonardo. Udało mu się ocalić artystę, odnajdując go w katakumbach Świątyni Pitagorejskiej. Wspólnie odczytali tajemnicze liczby zapisane na ścianie jednej z komnat, których znaczenie pragnęli zgłębić Hermetyści.

Podpisano : Ezio

,,Zlikwidowanie wrogów''

W roku 1506 Ezio, Machiavelli i Leonardo udali się do Hiszpanii, gdzie kontynuowali poszukiwania Cesare i Micheletto. Ślady doprowadziły ich do Walencji, gdzie przeprowadzili nieudany atak, w wyniku czego Micheletto uciekł. Informacje zdobyte od jednego z napastników powiodły asasynów do Castillo, lecz i tam Borgia zdołał im się wymknąć. Wróciwszy do opanowanej przez wroga Walencji, przyjaciele wspólnie opracowali plan. Auditore użył bomb skonstruowanych przez Leonardo by wysadzać statki przycumowane w dokach. Ezio i Machiavelli byli świadkami tego, jak rozwścieczony Cesare brutalnie zamordował Micheletto. Przez nierozwagę Niccolo, Borgia zauważył obecność skrytobójców i uciekł, dotkliwie raniąc kompana Auditore.W roku 1507, podczas oblężenia Viany Ezio po siedmiu latach pościgu w końcu dopadł syna byłego papieża. Odnalazł go na polu bitwy, gdzie doszło między nimi do ostatecznego starcia. Asasyn zepchnął Cesare z krawędzi muru pozbywając się go raz na zawsze.  

Podpisano : Ezio

,,Kontynuacja wędrówki''

W roku 1510 pięćdziesięciojednoletni  wyruszył w kolejną podróż, której celem było odkrycie oraz zabezpieczenie przed templariuszami wiedzy i tajemnic Altaïra Ibn-La’Ahada pozostawionych w zamkniętej Bibliotece Masjafu.

Do twierdzy dotarł w marcu 1511 roku. Został jednak pojmany i miał zostać powieszony przez ich przywódcęW ostatniej chwili Eziowi udało się uciec i odnaleźć drzwi do zabezpieczonej Biblioteki Altaira. Od pracujący przy nich rzemieślnika dowiedział się o potrzebnych do otworzenia drzwi kluczach i dzienniku Niccolò Polo będącym w posiadaniu Leandrosa. Auditore po pościgu dogonił i zabił templariusza, odzyskując dziennik. Książka zawierała wskazówki dotyczące położenia kluczy, które znajdowały się w Konstantynopolu.
Podpisano : Ezio

,,Poszukiwania kluczy''

 W Poszukiwania kluczy do komstantynopola spotykał tamtejszego asasyna  Yusufa TazimaPoprosił on Mistrza, by pomógł Bractwu, oraz zaopatrzył go w broń skrytobójców z Istambułu – ostrze z hakiem. Wkrótce Ezio udał się na poszukiwania pierwszego klucza.Według instrukcji zawartych w dzienniku pierwszy klucz znajdował się w sklepie Sofii Sartor, pięknej Włoszki, którą spotkał wcześniej na statku. Przeszukał podziemia i zdołał odnaleźć klucz oraz mapę, która zawierała informacje o położeniu pozostałych czterech. Sofia zgodziła się pomóc mu w jej rozszyfrowaniu.

Klucz okazał się być artefaktem zawierającym wspomnienia Altaïra Ibn-La’Ahada. Dzięki niemu Ezio stał się świadkiem ataku templariuszy na Masjaf i rozmowy Altaïra z Al Mualimem.

Auditore pomagał Yusufowi rozbudować zakon asasynów. Dzięki temu nawiązał kontakt z księciem Sulejmanem, który wprowadził go w zawiłości walki swego ojca i wuja o władzę nad Imperium Osmańskim. W międzyczasie Sofia rozszyfrowała położenie drugiego klucza ukrytego w wieży Galata. Ezio zdobył go i poznał kolejne ze wspomnień Altaïra. Dotyczyło ono spalenia ciała Al Mualima i buntu Abbasa, któremu udało się na krótki czas zdobyć Fragment Edenu, lecz nie zdołał nad nim zapanować.

Z pomocą Sofii Ezio odszukał w okolicy Forum Bovis i odebrał templariuszom trzeci klucz. Kolejne ze wspomnień  dotyczyło zdrady Abbasa, w wyniku której został zamordowany jego syn i żona Maria. Mistrz musiał uciekać z Masjafu wraz z drugim synem, Darimem.Zdobyte w międzyczasie informacje naprowadziły Ezio na trop potomka ostatniego cesarza bizantyjskiego Manuela Paleologa, który spiskował z templariuszami, by odzyskać władzę. W liście do Claudii asasyn wspominał zarówno o nim, jak i o Tariku Barleti, którego Sulejman rozkazał mu zabić, podejrzewając go o zdradę. Dopiero po dokonaniu zabójstwa dowiedział się, że Tarik był niewinny.

Dzięki wsparciu Sofii Auditore odnalazł czwarty klucz ukryty w Wieży Panny. Zawarte w nim wspomnienie dotyczyło powrotu osiemdziesięcioletniego Altaria do Masjafu, przejęcia przez niego władzy i śmierci Abbasa.
Podpisano : Ezio

,,Podróż do Kapadocji''

Gdy do odnalezienia pozostał tylko jeden klucz, Ezio ustalił z Sulejmanem, że powinien udać się do Kapadocji, by udaremnić spisek templariuszy. Zanim wyruszył poprosił Yusufa o zapewnienie opieki Sofii. Mimo problemów skrytobójca dotarł na miejsce w marcu roku 1512. Nawiązał współpracę z agentami Tarika i doprowadził do śmierci templariusza Shahkulu, co pozwoliło mu dotrzeć do Manuela Paleologa. Ezio odebrał mu klucz i zabił go. Kolejne wspomnienie Altaïra dotyczyło jego rozstania z Niccolo i Maffeo Polo, którym powierzył swój dziennik i klucze do Biblioteki Masjafu.

Podpisano : Ezio

,,Wraz z Sofią ''

Wreszcie wraz z Sofią trafił do Masjafu z kompletem kluczy potrzebnych do otworzenia zapieczętowanych drzwi. Wykorzystując Orli Wzrok, dostał się do środka wypełnionej pustymi półkami Biblioteki. Znalazł tam szczątki Altaïra i ostatni zapis wspomnień.

Wizja ukazała pożegnanie starego Mistrza z jego synem i ukrycie Fragmentu Edenu we wnęce na końcu Biblioteki. Będąc świadomym niebezpieczeństwa, jakie niósł ze sobą artefakt zostawił go na miejscu. Auditore postanowił w końcu porzucić drogę asasyna i spędzić resztę swych dni z ukochaną Sofią Sartor. Założył winnice i wiódł życie prostego człowieka. Doczekali się dwójki dzieci: syna Marcello i córki Flavii. Już po przejściu w stan spoczynku Ezia odwiedziła chińska asasynka Shao Yun. Emerytowany asasyn choć bardzo niechętnie pozwolił jej u siebie zamieszkać przez kilka dni. W tym czasie dwa razy zaatakowali ich chińscy żołnierze poszukujący Shao. Yun opuściła go by nie ściągać na jego rodzinę kłopotów. Przed rozstaniem asasyn powiedział jej jakimi zasadami ma się kierować, by odbudować swój zakon. Przekazał jej także Puzdro Prekursorów.

Podpisano : Ezio


„„Przeżyłem swoje życie, jak tylko umiałem najlepiej, nie znając jego celu, ale mknąc przed siebie, niczym ćma lecąca w odległą tarczę księżyca. I tutaj wreszcie odkryłem dziwną prawdę. Pojąłem, że jestem tylko posłańcem, który ma przekazać wieść wykraczającą poza jego zrozumienie. Kim jesteśmy, że dano nam dzielić się takimi opowieściami? Porozumiewać się poprzez stulecia? Może ty zdołasz odpowiedzieć na wszystkie dręczące mnie pytania. Może też dzięki tobie okaże się, że wszystkie te cierpienia miały jakiś swój ostateczny cel.””

Ezio


"Kiedy byłem młody, byłem wolny, lecz nie zdałem sobie z tego sprawy; miałem czas, lecz nie byłem tego świadomy; obdarzono mnie miłością, ale jej nie poczułem. Musiało minąć trzydzieści długich lat, zanim pojąłem znaczenie miłości, wolności i czasu. Teraz, u zmierzchu, mego życia, zrozumienie to przeszło w spełnienie. Miłość, wolność i czas, których kiedyś miałem pod dostatkiem, to siły popychające mnie naprzód. Zwłaszcza miłość, najdroższa, do ciebie, do naszych dzieci, naszych braci i sióstr... i do ogromnego, cudownego świata, który zawsze pozostanie dla nas zagadką. Z nieskończenie głęboką miłością, Sofio, jestem na zawsze twój.

Ezio

,,  Śmierć Ezia''

Ezio zmarł w rodzinnej Florencji siedząc na ławce 30 listopada 1524 roku, prawdopodobnie otruty przez nieznanego templariusza.Jednak Ezio nie pożył by już zbyt długo, ponieważ chorował na zapalenie płuc i już wcześniej lekarze nie dawali mu dużych szans na wyzdrowienie.



,,Otusz tak zakonczył się żywot jednego z najspanielszych Assassynów w histori Zakonu,,