Uracone

Nie wiem czym zasłurzył  a było 

sporo błędów miałem nadzieje rzyci 

bez tego losu złych przekrętów

dokanczałbym kawe rzenał sie

 zdrugą połówką  gdym otworzył dziwi

siwiat rónoł w  hwilą krutką widze to znowu

mysilałem że niewruci

widaci rze siwiato cosi zabardzo  

się kusi te kilka hwil zmieniło nagle wszystko

słące nagle zaszło a niebo tak 

dziwnie nisko po ruinach

dawnych pięnknych wspomnieni

szukam czegosi co te męki okruci

gdy przerzucam kamieni  to za kamieniem

tym ciągle płacze ''bęndzie lepiej''

muwię cichutko tłumacząc łzy

dlaczego to spotyka mnie akurat

teras oo chyba idzie noc

lecz wsumie jusz niewiem chce tyko

wrucici do tamtych dobrych

hwil dy urtacona wiara dawno temu

rzuczona daleko w głęboką zelusici

siwiat się zmienił niestety  nie na moją korzysici

 gdy zbiegiem czasu przestaje sie braci 

te słowo ws łowo bo tcytaty są tyko pienkne

a prawda jest inna te wydarzenia

i słowa potrafią wszystko zmienici

a ten głupi umysł nie odwracalnie przejmuje 

bodce mysilałem rze jusz to nienadzejdzie wtedy sie 

zaczynasz zastanawiaci czy co kolwiek czuje serce

gdy ambicje puste zazynaj ą tak awany armagedon

wtedy taki niezradny walki niechce jusz

 czce porwaci szczenariuszarrzycia wszystkie karti

lecz jestem tyko człowiekiem

gdy kurtyna jusz opada zamykając zasobą wsystko

wtedy sie wydaje szare bezcelu i sensu

ocieraci trzeba łzy by muc rano wstaci do fahu

lecz oczieranie jusz nie diała